Korzystając z bibtexa, odwolania do literatury zaznaczamy w zwyczajny
sposób przy pomocy polecenia \cite, podając jako argument zbiór
kluczy identyfikujących odpowiednie pozycje np.:
Więcej na ten temat w pracach \cite{raport,bibtex88}
thebibliography i
listy pozycji umieszczamy polecenie \bibliography listą plików
zawierających bazę bibliograficzną jako argumentem np.:
\bibliography{rfc, mybib}
W powyższym przykładzie zalecamy utworzenie spisu literatury na
podstawie dwóch plików: rfc.bib oraz mybib.bib.
Dodatkowo w ciele dokumentu (gdzieś między \begin{document} a
\end{document}) musimy podać
styl
formatowania spisu bibliografii np.:
\bibliographystyle{plain}
Jeśli chcemy umieścić jakąś pozycję w spisie literatury, a nie
odwołujemy się do nie w dokumentcie poleceniem \cite, to możemy
użyć polecenia \nocite podając jako jego argument klucz
identyfikujący daną pozycję. Argumentem polecenia \nocite może
być także * -- co oznacza, że chcemy aby wszystkie pozycje
znajdujące się w bazie danych zostały umieszczone w spisie literatury.
\nocite{aup}
\nocite{*}
W czasie przetwarzania pliku z dokumentem LaTeX zapisuje wszystkie
odwołania do literatury do pliku .aux. Zapisuje tam także
nazwy baz danych, z którym ma korzystać bibtex oraz styl formatowania
bibliografii. Program bibtex czyta zawartość pliku .aux, po czym
wybiera z odpowiednich plików .bib pozycje literatury, i zapisuje
do pliku .bbl formatując zgonie z podanym stylem.
Następny rozdział, Poprzedni rozdział
Spis treści rozdziału, Główny spis treści
Początek dokumentu, Początek rozdziału